Θεία δίκη

Από την αρχή του χρόνου προσπαθείς...

Να πάρεις ότι δεν ειναι δικό σου

Σε πείραζε που ήμουν βοσκός 

και μέσα στη χαρά

και ήρθες να με σκοτώσεις

γιατί δούλευες σκληρά στα σιτηρά

φονιά

Ήρθες στο σπίτι μου

στην άνω Ουρ 

όταν έγραφα την

Ashtavakra-Gita

και μου πήδηξες 

τη γυναίκα

πάνω από το ζεστό πτώμα 

μου βιαστή

Με σκότωσες

και πήρες δύο φύλλα

και ένα κοκαλάκι μου

και πήγες στη Βαβυλώνα 

και έφτιαξες την Αστρολογία 

στη Βαβέλ

ψεύτη και κλέφτη

Δε σου ´φτανε 

που σκλάβωσες συνάνθρωπο,

ήθελες και κεφαλικό φόρο

για να μεγαλώσεις το 

έκτρωμα που ονομάζεις 

πολιτισμό

όσο εμείς ζούμε στο 

κήπο της Εδέμ 

και σε παρατηρούμε

λαμόγιο.

Με έκανες υπηρέτη,

σκλάβο, 

με πούλησες και με αγόραζες 

για χιλιετίες

νταβατζή.

Κάθε φορά 

ξαναγεννιέμαι

και δημιουργώ 

φάρους 

μνημεία 

έργα τέχνης

αγάλματα

πίνακες

λογοτεχνία 

ποίηση

επιστήμες

τεχνολογία
μουσική

και συ επιμένεις 

να με σκοτώνεις

να με ποδοπατάς

να με ζηλεύεις

και να με κλέβεις

Πήρες την Άρεια 

Φιλοσοφία που έγραψα

πριν 5,000 χρόνια

μελαψός με καφέ

μάτια, γραφιάς

στη Βιβλιοθήκη της Ουρ

και πήγες και την 

έκανες Ναζισμό

ξεφτίλα. 

Πήρες τη Δημοκρατία

που γέννησα πριν

7,500 χρόνια 

με σκέψη και με σύνεση

στα Ελληνικά νησιά

και πήγες και την έκανες 

Χούντα 

ηλίθιε.

Σκότωσε με

Βασάνισε με

Κάψε με

Εξαφάνισε με 

και μένα και τα 

γραπτά μου 

και τη τέχνη μου 

και όλα

απατεώνα

Έκαψες 

αρχαίους Ελληνικούς 

πίνακες ζωγραφικής

2,500 ετών

επί τουρκοκρατίας

στην Ακρόπολη

αγύρτη

Ότι και να κάνεις

φονιά 

ψεύτη και κλέφτη

λαμόγιο

νταβατζή

ξεφτίλα

ηλίθιε

απατεώνα

αγύρτη

Το βιβλίο της ζωής

εγώ το κρατώ

και το 

ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ ΟΝΟΜΑ

το έχω σβήσει

από μέσα...

Και κοίτα γύρω σου

αρχίζει η άνοιξη ξανά

και οι άνθρωποι

αρχίζουν και βλέπουν

τους κήπους της

Εδέμ

Σταματάνε 

να ενδιαφέρονται

για το χρήμα

και συ και οι όμοιοι

σου 

δεν έχετε ελπίδα.

Από την αρχή του

χρόνου περιμένω...

Ότι ήταν δικό μου

να ξαναγυρίσει

σε μένα

Βλέπεις

"αφεντικό"

"βιομήχανε"

"πλουτοκράτη"

"celebrity"

η όπως αλλιώς 

ονομάζεσαι...

Η εκδίκησή μου

άρχισε τη μέρα που έδωσες το μήλο...

Στην αθώα Εύα

και μετά την έκανες 

πουτάνα με τις θρησκείες 

σου και την ευνουχίζεις ακόμα

σαρδανάπαλε

Τη καταρράκωσες

και την έκανες υπηρέτρια...

Εκείνη θα σου βάλει

μόνη της

τα καρφιά στο φέρετρο

που θα σε θάψουν ζωντανό...

Της το υποσχέθηκα

από τότε...

Και όλοι είμαστε 

στο κήπο...

Εσύ είσαι εκτός...

Και σβήνεις 

μαζί με το παλιό

ενώ ο πολιτισμός 

και οι μορφές της 

τέχνης όλες

αναγεννιούνται...

Όλους τους φέρνω πίσω

όσους σκότωσες

και κείνοι ζουν αιώνια

ενώ εσύ ψοφάς

μόνος 

έξω από το κήπο

χωρίς δικαίωμα επιστροφής

Όχι εξορία

αλλά διάλυση 

στα εξ ων συνετέθεις

σε αέρα

σε γη

σε νερό

σε φως

και όλο το μίσος σου και η μιζέρια

γίνεται αγάπη και επιστρέφει η ισορροπία

ανιστόρητε

είσαι η πιο χαζή 

ξανθιά 

γκόμενα

και όλοι απλά γελάνε 

με τη πάρτη σου...

Χρήμα; 

Πιο χρήμα οι κοινωνίες μας δεν έχουν χρήμα.

Μετοχές; 

Χρηματιστήρια; 

Έξοδα; 

Δεν έχουμε, 

ενέργεια από τον ήλιο και τον αέρα

επικοινωνία έχουμε
η  μάνα μας γη 
μας δίνει τροφή 
ενώ οι μεταλλαγμένες Μοσάντο σου κλείνουν

και χωρίς  internet και τηλέφωνα
και πάλι έχουμε επικοινωνία

και κάνουμε τα γούστα μας όλοι...

και θα πάρει τόσα χρόνια

όσα και ο ίδιος ο Χρόνος...

και είσαι 

η κλεμμένη ενέργεια

και η αδικία 

που επιστρέφει 

στη πλάση

και γίνεται 

ζωή.

Όσο για 

τους υπηρέτες σου

τους αφήνω στα χέρια 

των θυμάτων τους

Εκείνα θα αποφασίσουν τη τύχη τους...

Αν ήταν στο χέρι μου

θα σας έκαιγα όλους μαζί

μια και έξω εκεί που βρίσκεστε...

Αυτοπυρπόληση 

σε πραγματικό χρόνο όλων

των ενόχων

και ζωντανή μετάδοση

από όλα τα ελεγχόμενα

από σένα ΜΜΕ

Αλλά εδώ

ανακαλύψαμε 

τη δημοκρατία
ο κόσμος 

αποφασίζει
τη τύχη σου

κλέφτη ονείρων

και εκείνοι σε 

κρίνουν και ότι 

αποφασίσουν

Απλά η φύτρα σου

σβήνεται

και η γενιά σου

δεν έχει απογόνους...

Το βιβλίο της ζωής, 

είπαμε, 

εγώ το κρατώ...

άκης γκανής