Άνοιξα
το παράθυρο
και μπήκε φως
Κλειδώνω
αμπαρώνω
ο ήλιος
να μη
μπει
τα μεσημέρια
σαν
τη γιαγιά
τη δεκαετία
του 50
που σφάλιζε το
σπίτι
να μη μπει
η ζέστη μέσα
από το μεσημέρι...
το μόνο
που
λείπει
είναι ο Χατζηδάκις
Η Αστεριάδου
και ένα καλό ραδιόφωνο
να παίζει μελωδίες...
και η Ελλάδα
πάλι όπως τότε
να βράζει
να είναι τότε
αριστεροί
σε ξερονήσια
τώρα μας
έχουν αποκλεισμένους
κατ οίκον...
χωρίς δουλειά
σε μόνιμη θλίψη
από τη
κατάντια μας...
στα πιο δημιουργικά
μας χρόνια
οι νέες γενιές να
εξαφανίζονται
σε τόπους
μακρινούς
οι μεγαλύτεροι
πάλι στο δρόμο
για Γερμανία
και η φτώχεια
και η μιζέρια
να απλώνεται
σαν τη νύχτα
που έρχεται
να τα σκεπάσει
όλα...
Μόνο
το μωβ
του δειλινού
μας κρατάει...
το μωβάκι
της αριστεράς...
και η ελπίδα
για ένα
κόσμο
καλύτερο
με δικαιοσύνη
για τους πολίτες
όχι για τα αφεντικά
και τους απατεώνες πολιτικούς
με κοινωνία
με επίκεντρο τον
άνθρωπο
όχι το κέρδος
και πως να ξεπουλήσουμε
όλη τη δημόσια περιουσία...
Η Ελλάδα δεν τρώει
τα παιδιά της φίλτατοι.
Τα λαμόγια
οι πλουτοκράτες
οι ξεπουλημένοι πολιτικοί
και η οικονομική
χούντα
μας τσακίζει
μέρα τη μέρα
η είσαι
με μας
και την ανατροπή
ή απλά
άλλος ένας τροχός
της αμάξης
στη χούντα.
Ενωμένη
η αριστερά μπορεί,
όλοι μαζί
είμαστε πλημμύρα
και θα ποτίσουμε
τη ξερή Ελλάδα
να καρπίσει και πάλι
η ζωή
Σκόρπιοι
απλά σταγόνες
και χανόμαστε
στη στείρα
γη...
άκης γκανής
27-08-14
No comments:
Post a Comment