Γιορτή της Μαρίας

The Virgin and Child with St. Anne by Leonardo Da Vinci

Η Μαρία με την μητέρα της Άννα και τον μικρό Ιησού 

Κάτω στην Ιουδαία, πριν 2,000 χρόνια περίπου, σε ένα μικρό χωριό, μια δεκαεξάχρονη μικρή, μπήκε στο φτωχικό της λάμποντας μια μέρα...

Την είδε η γριά μάνα της, και σκιάχτηκε, της λέει κόρη τι έχεις;

Λογοδοσμένη με ένα παληκαράκι τον Ιωσήφ, φτώχεια, είχε φύγει από το χωριουδάκι, καλός μάστορας, πήγε στη πόλη την Ιερουσαλήμ να μαζέψει λεφτά για να μπορέσει να τη ζητήσει σε γάμο.

Χούντα το πολίτευμα, είχανε μια Τρόικα και διοικούσαν, όπως και στη χώρα μας σήμερα ένα πράγμα...

Δύσκολα χρόνια, λιγοστές δουλειές, και μεγάλοι φόροι, βογκούσε ο κόσμος και πέθαινε κάτω από τον ανθρώπινο νόμο τη σκληρή φορολογία και τη πείνα.

Σας θυμίζει κάτι;

Η τότε Τρόικα, μια χαρά περνούσε.  Είχε διορίσει πρωθυπουργό τον Ηρώδη, κάτι σαν τον δικό μας τον Σαμαρά, και κείνος μάζευε όλα τα πλούτη και τα ελέη του θεού στους ανθρώπους, κράταγε για τα φιλαράκια του και τη πάρτη του το μερίδιο του, και τα υπόλοιπα τα έστελνε μέσω του Επιτρόπου της Ρώμης πίσω στη Ρώμη. Όπως κάνουμε σήμερα στην Ελλάδα με τη τρόικα ένα πράγμα... Μαζεύει ο Σαμαράς το χρήμα, δίνει στα φιλαράκια του άφεση χρεών, κάνει τα κουμάντα των αφεντικών του, και στέλνει τα υπόλοιπα στη Γερμανία και στην Ε.Ε. Το υπόλοιπο της τότε Τρόικας ήταν το Ιερατείο της Ιερουσαλήμ. Η Εκκλησία που λέμε σήμερα. Ο κλήρος, έπαιρνε το μερτικό της από τους πιστούς που κάνανε τάματα στους ναούς έπαιρνε και τα τυχερά που της έδινε ο δικτάτορας Ηρώδης (είχε τίτλο βασιλιά, αλλά δοτός ήταν εγκάθετος, δεν ήταν καν Ιουδαίος) και περνούσαν ζάχαρη, ενώ ο κόσμος αγανακτούσε.

Δικτάτορια - Επίτροπος,  διορισμένος από τις δυνάμεις κατοχής να ορίζει τους νόμους του κράτους, Κλήρος αδιάφορος να μη πέρνει σαφή θέση κατά της χούντας. Αυτή ήταν η εποχή στην αρχαία Ιουδάια πριν 2,000 χρόνια.

Μέσα λοιπόν στη φτώχεια την ανέχεια, και όλο αυτό το κακό, είδε η μάνα της τη μικρή Μαρία, τη ξεμονάχιασε και τη ρώτησε τι έγινε κόρη μου; Γιατί ενώ συνήθως είσαι λυπημένη τώρα λάμπεις;

Της είπε η μικρή, ένας μαντατοφόρος του θεού μου έδωσε και μύρισα ένα κρίνο, και είμαι ολίγον έγκυος...

Ο νόμος της εποχής για γυναίκα που έμενε έγκυος εκτός γάμου, ήταν σαφής, γίνεται ακόμα στης χώρες της Μέσης Ανατολής. Θάνατος στη κεντρική πλατεία του χωριού δια λιθοβολισμό.

Τι να πει η μάνα της Μαρίας στον Ιωσήφ, τι να πει στον άντρα της, ήταν και μεγάλη γυναίκα, παραλίγο να πάθει αποπληξία με τα νέα.

Τέλος πάντων γύρισε από τα χωράφια ο πατέρας της, του είπε τα νέα και τη φυγάδευσαν σε μια θεία της σε άλλο χωριό, να μη βγαίνει από το σπίτι μέχρι να ειδοποιήσουν και τον Ιωσήφ, να δουν τι θα κάνουν να γλυτώσουν το κορίτσι τους, και η απόφαση βάραινε τον μέλλοντα σύζυγο, τον Ιωσήφ, αν θα την κατηγορούσε για μοιχεία ή όχι.

Από τότε στα 16 πριν καλά καλά αρχίσει τη ζωή της, φτωχή και κυνηγημένη η Μαρία.

Και το δώρο του Θεού ήταν ο σταυρός που κουβαλούσε και καταδίκη σε θάνατο με κατηγορία μοιχαλίδας για τον ανθρώπινο νόμο.

Γύρισε ο Ιωσήφ, μα στο χωριό έγινε σούσουρο...

Είδαν οι κουτσομπόληδες γείτονες να φεύγει η Μαρία, είδαν να έρχεται ο Ιωσήφ ξαφνικά από την Ιερουσαλήμ, τα βάλανε κάτω και αρχίσανε να λένε διάφορα. Και να απαιτούν να λιθοβολιστεί έτσι κι αλλιώς η μικρή.  Ο Ιωσήφ την αγαπούσε, νευρίασε αρχικά, του ήρθε κάπως, αλλά η αγάπη του ήταν τόση, που τη πήρε γυναίκα του και φύγανε κυνηγημένοι μαζί από το χωριουδάκι...

Κάτι όπως κάνανε και στις μέρες μας λόγω των οικονομικών μέτρων, τα παιδιά μας που γίνανε μετανάστες...

Ελπίζω να ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους τα νιάτα μας, γιατί αυτά είναι το μέλλον, και ο τόπος μας έχει σαπίσει από τη διαφθορά και την υποκρισία...

Να είναι αυτά καλά στο εξωτερικό, και να επιστρέψουν αν ξεσηκωθούν οι Έλληνες και κάνουν την ανατροπή... Αλλιώς ας χτίσουν τη ζωή τους αλλού. Την Ελλάδα τη κουβαλάνε μέσα τους, έτσι κι αλλιώς, δεν χάνεται τίποτα...

Πίσω στην Ιουδαία...

Με τη κοιλιά ετοιμόγεννη, ένα γαιδαράκο, ούτε λούσα, ούτε λεφτά πολλά, με τον Ηρώδη να έχει αρχίσει τους διωγμούς για να βρει το βρέφος, άκουσε τους προφήτες ότι έρχεται η ανατροπή, και σκιάχτηκε, και φονικά μωρών παιδιών ξεκίνησε να μη γεννηθεί το βρέφος που θα τον ρίξει από την εξουσία. Όπως γίνεται και στις μέρες μας γενοκτονία στη Γάζα, Συριά, Αφρική, Ιράκ, Αφγανιστάν.

Ούτε λεφτά είχαν, καλοκαίρι, τουρισμός παντού, ήταν θέρετρο τότε η Ιουδαία, όπως είναι και σήμερα η Ελλάδα, μα οι Έλληνες δεν μπορούν να χαρούν τον ήλιο και τη θάλασσα τους, έτσι και τότε οι Ιουδαίοι, αναστέναζαν και τα λεφτά τους πηγαίναν στη Τρόικα...

Πήγε και βρήκε με τα χίλια ζόρια ένα στάβλο ο Ιωσήφ, και έβαλε μέσα τη Μαρία, και χωρίς μαμή, ούτε πολλά πολλά, μόνο με τα ζώα και τα χνώτα μέσα στην απλότητα και σε ένα μικρό στάβλο γέννησε η Μαρία...

Και πάλι υπό διωγμό, φυγή στην Αίγυπτο να γλιτώσει το γιο της...

Έτσι και σήμερα, η κάθε Μαρία, η κάθε μάνα που γιορτάζει, αγωνίζεται και υποφέρει για τα παιδιά της, δε θέλει ούτε φτιασίδια, ούτε λούσα, ούτε καλλωπιστικά επίθετα...

Να σταματήσει η αδικία θέλει η κάθε μάνα, να σταματήσει ο διωγμός θέλει η κάθε μάνα να σταματήσουν οι γενοκτονίες και οι φόνοι θέλει η κάθε μάνα.

Το παιδί της ζωντανό 

και να είναι καλά 

θέλει η κάθε μάνα...

Και όχι να σταυρώνεται 

κάθε μέρα μπροστά της

λόγω των νόμων

των ανθρώπων

πάνε σήμερα

με τα όμορφα τους ρούχα

και τα όμορφα λόγια τους

να το παίξουν πιστοί

οι ίδιοι που τη μάνα αυτή

την απλή καθαρίστρια

έξω από το υπουργείο

οικονομικών, 

της επιδόσαν σήμερα

Ημέρα της Μαρίας,

Την οριστική απόλυση...

Βλέπει ο λαός

και κρίνει...

Βλέπει ο πατήρ

και τιμωρεί...

Δεν είναι αμνός

ειναι δικαστής

Εδώ ειναι 

και κάνει απόδοση 

δικαιοσύνης...

άκης γκανής

15-08-14