μικρός ταπεινός προσκυνητής
ένα δείλι μες στο δάσος
είδα
με το γαλάζιο φως του φεγγαριού
να λούζεις τα μαλλιά σου
νύμφη από μύθο
ξακουστό
κόρη του Ολύμπου
μόνη
σε δάση σκοτεινά
γυρνάς
φεύγεις απ'τους ανθρώπους
τη χάρη σου να
μη θωρούν
όμορφη κόρη νέα
μα με τη γλύκα σου
να οδηγηθούν
σε μονοπάτια ωραία
μακριά από κέρδη και λεφτά
μακρυά από τη κάκια
στο κήπο πάλι να γυρνούν
στη φύση και στα θεία.
No comments:
Post a Comment