Καθάρια Ψυχή

photo: Aγγελίνα Ρωμανού

Δίνει εικόνα οικείας 

προσευχής

ανομολόγητης 
– ίσως και φοβέρας – 

έτσι που σαν ανάβει 

το καντήλι οι άγιοι

του ταβανιού

κοιτούν αλλού μη τύχει και

ρίξουν το βλέμμα στο γκρεμό

ανάμεσα απ’ τα 

στήθη.

Κείνη όμως τη λεν Αγγελική

/ με ονομασία άνθους /

κι όχι τρέχα γύρευε οσία

που της έλαχε πυρ

«ένεκα παρεκτροπής».

Σκίζει τους μίσχους,

ρε,

σκοτώνει πέταλα

των ρόδων που

χασκογελούν.

Φωνάζει

φτου ξελευτερία κι ύστερα

χώνεται ξανά μες

το μπαούλο.

.

.

Αγγελίνα Ρωμανού

27-06-14

----------------------------------

photo : pure-soul.over-blog.com

Γιατί να

χώνεται ξανά

μες στο μπαούλο;

Γιατί να μην υψώνεται 

ελεύθερη η ψυχή και ωραία;

Ποιο μπαούλο 

μπορεί να κρατήσει 

μια καθάρια ψυχή;

Πότε θα ανθίσει 

και θα σπάσει 

όλα τα μπαούλα;

Φωτιά 

να ανάψει

και να τα κάψει

Όλες τις φυλακές,

να μην υπάρχουν πια...

Και να πιάσει 

το σώμα

με τη καρδιά

αθάνατο 

να κάνει και αυτό.

Ταξιδεμένη

και εύμορφη

στο κήπο 

της Εδέμ

να επιστρέψει.

Στη θέση που της

στέρησαν

με άδικες κραυγές...

Ηλίθιοι 

ανοργασμικοί...

Γερόντια 

μες στη θλίψη 

τους...

Στη φτήνια

της μοναξιάς τους...

άκης γκανής

16-08-14