Wednesday 24 September 2014

Η μυρσίνη, μυρτώ, η θέκλα, η ερατώ



Ο 
αβελ
είχε
μια γυνή
που
όλο
κλαίει,
μη λησμονεί

από το πένθος
για τον
ανήρ

το έτερον
ήμισυ
άνευ
τελετής

έγινε
δένδρο
απαλό

που όλο
καλεί
τον
άβελ
να την ευρεί

την νέα αθάνατη
την Μυρσίνη
απλά,
την 
ίδια
κλαίουσα
Ιτιά
.

© akis ganesh
(απόσπασμα από το ευαγγέλιο της μυρσίνης)

No comments:

Post a Comment