Έκανα
τη βόλτα
μου
Χτες
το
πρωί
Από
μωρό,
έμαθα
να ακούω...
απλά
δε
μιλάς
με
τον εαυτό σου
παρατηρείς
και
ακούς
ανοίγεις
την ουσία σου
στη πλάση
έτσι
η όραση
γίνεται
ενόραση
η ακοή
γίνεται
συναισθησία
ο λόγος
καθάριος
υψώνεται
η επικοινωνία
γίνεται μετάληψη
και θεία κοινωνία
κουράστηκα
ξαπόστασα
μπροστά
από ένα κήπο...
μελωδίες
τριγύρω
από
τη φύση
ένα ροδόδεντρο
να κελαηδάει
με αρώματα
τον έρωτα του
στη ζωή
μια ροδιά
γεμάτη
καρπούς
έτοιμη
να σκορπίσει
χαρά
μπροστά
από
3 κυπαρισσάκια
ξαπόστασα...
τα ευχαρίστησα
για τη
δροσιά
που μας δίνουν
και που γεμίζουν
μυρωδιές
και οξυγόνο
τον αέρα
ένιωσα
τη γλυκιά
καρδιά τους
τη σύνδεση τους
με όλα τα κυπαρίσσια
της πλάσης
με όλα τα δέντρα...
εκείνα
μικρά ακόμα
μου είπαν
Κύριε μας
σε ευχαριστούμε
που μας δίνεις
φωνή...
απάντησα
ότι δεν
είμαι κύριος τους
είχαν προηγηθεί
στη πλάση
από τον άνθρωπο
και έχω
απλά
σεβασμό
με
γέμισαν
αγάπη...
κι αν
δεν
ακούς
καλά
κι αν
δεν βλέπεις
καλά
κι αν
δεν κινείσαι
καλά..
τουλάχιστον
νιώσε
ότι
είσαι
απλά
άλλο ένα
πλάσμα
της πλάσης
δεν
σου
ανήκει..
της
ανήκεις...
άκης γκανής
03-09-14
No comments:
Post a Comment